ಕಲ್ಲನ್ನೂ ಕರಗಿಸುವ ಚಳಿಯ ನೋವಿನಿರುಳಲ್ಲಿ....

ಅಶಾಂತ ಮನಸಿನ ಒಳಗೆದ್ದ ಕಂಪನಗಳು
ಮೌನವಾಗಿ ಎದೆಯ ದಡವನ್ನ ಸೋಕಿ....
ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಶೋಕದ ನಡುಕಡಲಿಗೆ ಮರಳಿ ಹೋಗಿ ಲೀನವಾಗಿವೆ,
ಕತ್ತಲಲ್ಲೆ ಕರಗಿದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳ ಬಾಕಿ ಉಳಿದುಹೋದ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ
ನೀ ಬಾರದ ಹಾದಿಯನ್ನೆ ಹಗಲಲ್ಲೂ ಕಾಯುವ ಹಂಬಲ....
ಪಿಸುರಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಕಂಗಳಿಂದ ಜಾರಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕನಸಿನ ಕಟ್ಟಡಕ್ಕೂ
ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಆಸರೆಯಾಗಿದ್ದುದ್ದು ನಿನ್ನದೆ ಒಲವಿನ ಅಡಿಪಾಯ/
ಕಣ್ಣ ಆಸರೆ ತಪ್ಪಿ ಜಾರಿದ ಹನಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ
ಒಂದನ್ನೂ ಬಿಡದಂತೆ ಪೋಣಿಸಿ......
ನಿನಗೊಂದು ನನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಪರಿಮಳದಲ್ಲದ್ದಿದ
ಮಣಿಮಾಲೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಕೊಡುವ ಕನಸು ನನ್ನೊಳಗಿನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿದೆ,
ಮನಸಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ನಿನ್ನ ಸ್ಥಿಗ್ಧ ಚಿತ್ರಕೆ
ಕಣ್ಣ ಗಾಜಿನ ಪರದೆ ಹಾಕಿ ಕಾಪಿಡುವ ನನ್ನ ಜತನದ ಹಿಂದೆ...
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಜಿನುಗುವ ಹನಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಪಾತ್ರವೂ ಇದೆ ಗೊತ್ತಾ?//



ಒಲವಿನ ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿಸಿದ ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ಆಕರ್ಷಣೆ ಎಬ್ಬಿಸಿದೆ
ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೂ ಚಡಪಡಿಕೆ ಸಹಿತ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹುದುಗಿಸಿಟ್ಟಿರುವ ಹುತ್ತ....
ಮನಸಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ನಿನ್ನ ಸ್ಥಿಗ್ಧ ಚಿತ್ರಕೆ ಕಣ್ಣ ಗಾಜಿನ ಪರದೆ ಹಾಕಿ
ಕಾಪಿಡುವ ನನ್ನ ಜತನದ ಹಿಂದೆ
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಜಿನುಗುವ ಹನಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಪಾತ್ರವೂ ಇದೆ ಗೊತ್ತಾ?,
ಒಲವಿನ ಗೆದ್ದಲು ಹಿಡಿಸಿದ ನಿನ್ನೆಡೆಗಿನ ಆಕರ್ಷಣೆ ಎಬ್ಬಿಸಿದೆ
ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೂ ಚಡಪಡಿಕೆ ಸಹಿತ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹುದುಗಿಸಿಟ್ಟಿರುವ ಹುತ್ತ/
ಸಂದಿಗ್ಧ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಸೊರಗಿದ
ನನ್ನೆದೆಯ ಮೂಕರಾಗಕ್ಕೆ...
ಲವಲವಿಕೆಯ ತಾಳ ಕೂಡಿಸುವ
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ನಾನು ಚಿರಋಣಿ,
ಸ್ವಪ್ನವನ್ನ ತೆರೆದ ಕಣ್ಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಕಾಣುವ
ಪುರಾತನ ಅಭ್ಯಾಸವಿರುವ ನನ್ನ ಇರುಳನ್ನೂ.....
ಹಗಲಾಗಿಸಿದ ನೀನು ನನಗೆ ಇತ್ತಿರೋದು ನೋವೊ? ನಲಿವೊ?
ಎಂಬ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ನಾನು ಚಿರಲೀನ//



ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಮುದ್ದಿಸುವ ಭಾವಗಳ ಬಯಕೆ ಅನೇಕ
ಪ್ರತಿಯೊಂದನೂ ತುಟಿ ಎರಡು ಮಾಡಿ....
ಮಾತುಗಳಾಗಿ ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ಉಸುರಲೇ ಬೇಕ?,
ಗಹನ ಮೌನದ ಮೇಲೆ
ನೋವಿನ ಚಾದರ ಹೊದಿಸಿದ ಇರುಳು ಇದೇಕೆ ಇಷ್ಟು ನಿರ್ದಯಿ?
ಸಂಕಟದ ಭಾರಕ್ಕೆ ಬಸವಳಿದ ಮನಸೊಳಗೆ ಸತ್ತಿದೆ ಮಾತು...
ಕಟ್ಟಿದೆ ಎದೆಯೊಳಗೆ ಇದ್ದ ಹನಿ ಅಪೇಕ್ಷೆಯ ಬಾಯಿ/
ಕುರುಡುಗಣ್ಣಿನ ಕತ್ತಲ ಕನಸುಗಳಿಗೂ
ಆಸೆಯ ವರ್ಣ ತುಂಬೋದು ನಿನ್ನೊಲವು....
ಬದುಕು ಚಿತ್ತಾರವಾಗಿದೆ ತುಂಬಿ ನೀನಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಲವು,
ಸರದಿ ಪ್ರಕಾರ ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಳಿಂದ
ಪಾರಾಗಿ ಹೋಗಲು ಮನಸ್ಸೆ ಇಲ್ಲದ ನನ್ನದು....
ನಿನ್ನ ನೆನಪ ಬಂಧಿಖಾನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಇಚ್ಚೆಯ ಸೆರೆವಾಸ//



ಕನಸುಗಳಿಗೇನು? ಬರವಿಲ್ಲದೆ ಬಂದು
ಎದೆಯ ಬರಡಲ್ಲೆಲ್ಲ ಭರಪೂರ ಹಸಿರುಕ್ಕಿಸುತ್ತವೆ...
ಕಣ್ಣ ಹನಿ ನೀರಾವರಿಯ ಆಸರೆಯಲ್ಲೆ ಹುಲುಸಾಗಿ ಹಬ್ಬಿ ಹರಡುತ್ತವೆ,
ನೋವಿನ ಗುಂಗಿಹುಳ ಮನಸಲ್ಲಿ ಕೊರೆದ ವೇದನೆಯ ಪೊಟರೆಯನ್ನೂ
ನಾನೇನು ಖಾಲಿ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ....
ನಿರಾಕರಣೆಯ ಬರಡು ವ್ಯಾಪಿಸಿ ನಿರಂತರ ನೋಯಿಸಿದರೂ
ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಸ್ವಪ್ನಗಳನ್ನೆ ಜತನದಿಂದ ತೂರಿದೆ ಹೊರತು
ಎದೆಯ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನೆಂದೂ ಶಪಿಸುವ ಬೀಜವ ಬಿತ್ತಿಲ್ಲ/
ಸಾಕಾರಗೊಳ್ಳದ ಖಾತ್ರಿ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರಿದ್ದರೂ
ನನ್ನ ಕಣ್ಗಳಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನನೆ ಕನವರಿಸುವ ಕನಸುಗಳಿಗೇನೂ ಬರವಿಲ್ಲ....
ಗುರುತು ಮರೆತ ಒಲವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬರಿಗಾಲಲ್ಲಿ ಹೊರಟಿರುವ
ನನ್ನ ನೆನ್ನೆಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯ ಆಸರೆಯಿತ್ತು...ಈಗ ಅದರ ಆಸೆ ಮಾತ್ರ ಉಳಿದಿದೆ,
ಕಲ್ಲನ್ನೂ ಕರಗಿಸುವ ಚಳಿಯ ನೋವಿನಿರುಳಲ್ಲಿ....
ತುಸು ಬೆಚ್ಚಗಾಗಲಿಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಷ್ಟೆ ಕೊಂಚ ಭರವಸೆಯ ದೀವಿಗೆ//

ನೀನೂ ಒಂದು ಮಳೆಹನಿ ನನ್ನ ಕನಸ ಮುಗಿಲಿನಲ್ಲಿ........

ಸಂಜೆ ತಂದು ಸುರಿವ ಬೆಚ್ಚನೆ ನೆನಪುಗಳ
ಅಗ್ಗಿಷ್ಟಿಕೆಯ ಮುಂದೆ ನಿನ್ನನೆ ಕನವರಿಸುವ ಮನಸಿಗೆ....
ನೀನಿಲ್ಲಿಲ್ಲದ ನೋವಿನ ಚಳಿ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸೋಕಲಾರದೇನೋ,
ನಿನ್ನೆದೆಯ ಬೆಚ್ಚನೆ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಅವಿತಿರುವ
ನನ್ನ ಒಲವಿನ ನವಿರು ಭಾವಗಳಿಗೆ....
ಸಾಲು ಸಾಲು ಸಂಕಟ ಶೀತದ ನಡುಕ ತಪ್ಪಿಯೂ ತಾಕಲಾರದೇನೋ/
ದೇಹಕ್ಕಷ್ಟೆ ಅಡರೋದು ಮುಪ್ಪು ಮನಸಿಗಲ್ಲ
ಕನಸುಗಳಷ್ಟೆ ಹಳತಾಗೋದು ನಳನಳಿಸುವ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲ....
ಮನಸಿನ ತೀರದ ಶೋಕ ಗೊತ್ತಿರೋದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಮಾತ್ರ,
ಸೋತಾಗ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಸಾಂತ್ವಾನ ಹೇಳುತ್ತಾ
ಜೊತೆಗೆ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸುವ ಅದೇನೆ ನಿಜವಾದ ಮಿತ್ರ//


ಸಲುಗೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸರಿವ ಕ್ಷಣಗಳ
ಕೊನೆಯ ನಿಲ್ದಾಣ ಕೇವಲ ಮೌನ....
ಗುರಿ ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರ ಮನಸಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯದೆ ಧ್ಯಾನ,
ಸನ್ಮೋಹಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಸಲು ಬೆಲೆ
ಕೇವಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು....
ತಡವಾಗಿಯಾದರೂ ಅಸಲಿಯತ್ತು ಅರಿವ ಮನಸಿಗೆ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ
ಅನ್ನೋದು ಅದನ್ನೆ ಅಮೂಲ್ಯ ಮುತ್ತು/
ಕಸ ಇಂದು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನಿರ್ಮಲ ಅಭಿಲಾಷೆ
ಬಯಸಿದರೂ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಆವರಿಸಿ....
ಕಾಡುವ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಒಬ್ಬಂಟಿತನದ ಹತಾಶೆ,
ನಿನ್ನೆದೆಯ ಒಳಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ
ಕರಗಿ ಹೋದ ಮೌನ ನಾನು....
.ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಒಂಟಿಯಾದವ
ನೀರು ಮರೆತ ನತದೃಷ್ಟ ಮೀನು//





ಸಂತಸದ ಬಾವಿ ಬತ್ತಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ
ಶುರುವಾಗಿರುವ ನಿಟ್ಟಿರುಳ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆಗಳನ್ನ ಅಡಗಿಸುವ ಶಕ್ತಿ....
ಕಣ್ಣೀರಿಗೂ ಇಲ್ಲವಾಗಿ ಅದೂ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕವಾಗಿ ನೀಳ ಉಸಿರ್ಗರೆದಿದೆ,
ಕನಸ ಸಾಲ ಕೊಟ್ಟ ನೀನು ನನಸಿನಲ್ಲೂ ದುಃಖದ ಬಡ್ಡಿ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೀಯ...
ನನ್ನ ತಾಳ್ಮೆಯನ್ನ ಬೇಕಂತಲೆ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೀಯ/
ನನ್ನ ಹಗಲುಗಳನ್ನೂ ಇರುಳಾಗಿಸಿ ನೀನು
ಸಂತಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ದೋಚಿ ಭಿಕ್ಷುಕನಾಗಿಸಿದೆ....
ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದ ಅಶಾಂತ ತಕ್ಷಕನನ್ನಾಗಿಸಿದೆ,
ಬಾನಿಗೂ ಬಹುಷಃ ಅದೇನೂ ದುಃಖದ ಕಾರ್ಮೋಡ ಆವರಿಸಿದೆಯೇನೊ
ಇರುಳೆಲ್ಲ ಮುಗಿಲು ಬಿಕ್ಕಿಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುತ್ತಿತ್ತು....
ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಪಡಿಯಚ್ಚಿನಂತೆ//



ಬಾಳೆಂಬ ಸಂಕಟದ ತಳ ಒಡೆದ ದೋಣಿ
ಅನಾಮಿಕ ತೀರವೊಂದರಲ್ಲಿ ಸೊಂಟ ಮುರಿದು ಬಿದ್ದಿದ್ದರೂ....
ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ತೇಲಿ ನಿನ್ನೆದೆಯನ್ನೆ ಮುಟ್ಟುವ
ನನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಹಂಬಲಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯೆ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ,
ಕನಸಿಗೂ ನನಸಿಗೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ತಿಳಿಯದ ಹಾಗೆ
ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಮನೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ನೀನಿತ್ತ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ....
ಅಡಿಗಡಿಗೆ ನನ್ನ ಕಾಡುವುದರಲ್ಲಿಯೆ ಅದೇನೋ ಅತೀವ ಆಸಕ್ತಿ/
ಇಂದು ಮೋಡ ಕವಿದ ಬಾನಿನಂಚಿಂದ
ಹಣಕಿ ಮನಸ ಮುದಗೊಳಿಸಿದ ಮುಗಿಲ ಹನಿಯೊಂದರ ಹಾಗೆ....
ನೀನೂ ಒಂದು ಮಳೆಹನಿ ನನ್ನ ಕನಸ ಮುಗಿಲಿನಲ್ಲಿ,
ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ಮುಂಜಾವಲ್ಲಿ ರವಿ ಮೂಡಿದ್ದರೂ....
ನೀನಿಲ್ಲದ ಹಗಲಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ನನ್ನೆದೆಯ ಕತ್ತಲು ಕಳೆದಿಲ್ಲ//

ದೂರ ಪಯಣದ ಕೊನೆ ನಿನ್ನೆದೆಯ ದಡವೆ ಆಗಿರಲಿ......

ನೆನಪಿನ ನಾವೆಯಲ್ಲಿ ತೇಲುವ ಆಸೆ
ಅದಮ್ಯವಾಗಿ ನನ್ನೊಳಗೆ ಬೇರೂರಿರುವ ತನಕ...
ಕನಸೊಳಗೆ ಜೀವಂತ
ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ಮನಸಿನ ತವಕ,
ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಸುಮಗಳ ಗಂಧ ತೇಲುತ್ತಿರುತ್ತದೆ
ಹೂಗಳ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹಕ್ಕಿಯಂತಹ ಕನಸುಗಳು ಮುದುಡಿ ಮಲಗಿರುತ್ತವೆ....
ನೀ ಮರಳಿ ಬರುವಾಗ ಬಹುಷಃ ನನ್ನುಸಿರು ನಿಂತಿರಲೂಬಹುದು
ನಿನ್ನ ಹಾದಿ ಕಾತರಿಸಿ ಕಾದಿರಲು ನಾನಿಲ್ಲಿ ಆಗ ಇಲ್ಲದಿರಲೂಬಹುದು....
ಆದರೆ ಸಾವಿಲ್ಲದ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಘಳಿಗೆಯೂ ನಿನ್ನ ನಿರಂತರ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇದ್ದೆ ಇರುತ್ತದೆ!/
ಮನಸೊಳಗಿನ ಸಂಗ್ರಹಿತ ಭಾವ ಖಜಾನೆಯಿಂದ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಕಡತಗಳನ್ನೆಲ್ಲ....
ಆಗಾಗ ಕಡ ಪಡೆಯುವ ನನ್ನ ಕನಸುಗಳಿಗೆ,
ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸೋದನ್ನ
ಬೇಕಂತಲೆ ಮರೆಯುವ ಚಟ!//


ಮನಸಿನ ಮೆಲು ರಾಗಗಳಲ್ಲಿ ದಟ್ಟವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಸಹಿ
ಬತ್ತಿದ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪಷ್ಟೆ ಉಕ್ಕಿಸಬಲ್ಲದು....
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಒರತೆ ಸಿಹಿ/
ನೋವು ನೂರಿದ್ದರೂ
ನಲಿವು ಚೂರೆಚೂರು ಇದ್ದರು....
ನನಗದಷ್ಟೆ ಸಾಕು....
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಹೊಳಪಿನ ಹೊರತು ಹೇಳು
ಇನ್ನೇನು ತಾನೆ ಈ ಬಾಳಿಗೆ ಬೇಕು?//


ಮನಸು ಹೊಸೆದ ಭಾವುಕ ರಾಗಕೆ
ನಿನ್ನ ಹೆಸರೆ ಸರಿ ಹೊಂದುವ ಪದ....
ಎದೆಯ ಹಾಡಾಗಿ ನೀನಿರುವೆ ಅಲ್ಲಿ ಸದಾ,
ನಲಿವಿನ ತಲಾಶಿನಲ್ಲಿ ನೋವಿನ ಕಡಲಿನಲ್ಲಿ
ಆಸೆಯ ಮುರುಕು ದೋಣಿಯೇರಿ ಹೊರಟ....
ದೂರ ಪಯಣದ ಕೊನೆ
ನಿನ್ನೆದೆಯ ದಡವೆ ಆಗಿರಲಿ ಅನ್ನೋದಷ್ಟೆ ನನ್ನೆದೆಯಾಳದ ಕ್ಷೀಣ ಆಸೆ!/
ಮುತ್ತು ಸುರಿದಿದ್ದು ಹೌದು!
ಆದರದು ನಿನ್ನ ತುಟಿ ನನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ತಂದು ಸುರಿದದ್ದೋ?,
ಇಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ನೋವಿಗೆ ನಲುಗಿದ
ನನ್ನವೆ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅವ್ಯಾಹತವಾಗಿ ಸುರಿಸಿದ್ದೋ?....
ಗೊಂದಲ ಬಗೆಹರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ//

ಎಲ್ಲಿಂದಲೂ ಬೀಸುವ ತಣ್ಣನೆ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ....

ಗಾಳಿ ದೋಚಿದ ಹೂಗಳ ಕನಸುಗಳಲ್ಲೂ
ಅಂಟಿರೋದು ಕೇವಲ ನೆನಪಿನದ್ದೆ ಪರಿಮಳ....
ಮೌನದ ಚಾದರದೊಳಗೆ ಹುದುಗಿದ ಮನಸಿನೊಳಗೂ
ಕೊನೆಗಾಣದ ಮಾತುಗಳದ್ದೆ ಕಲರವ,
ಸುಖದ ಕ್ಷಣಗಳ ಸುಮಗಳಿಂದಲೆ ಆಯ್ದು
ನೆನಪಿನ ಮಾಲೆಯನ್ನು ಒಂದೊಂದೆ ಪೋಣಿಸುವಾಗ.....
ಮನಸಿನ ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿದ ಸಂತಸದ ಸುವಾಸನೆ
ಸಂಕಟದ ಈ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೂ ಅಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಉಳಿದು ಹೋಗಿದೆ/
ಕರಗಿದ ಕನಸಿನ ಇಬ್ಬನಿಯ ನಿರಾಸೆಯಲ್ಲೂ
ಮತ್ತೆ ನಾಳಿನ ಇರುಳು ಸ್ವಪ್ನದ ಇಬ್ಬನಿ ಬಿದ್ದೆ ಬೀಳುತ್ತದಲ್ಲ....
ಎಂಬ ನೆಮ್ಮದಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನನೇ ನಾನು,
ಸಾಂತ್ವನಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡು ತುಸು ಹಗುರಾಗುತ್ತೇನೆ//



ಪರಿಮಳದಲ್ಲೆ ಪೋಣಿಸಿದ ಪಾರಿಜಾತದ ಹೂಗಳ ಮಾಲೆ
ಕಿಟಕಿಯಾಚೆ ನಗುವಾಗ.....
ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮಾಸದ ಮಂದಹಾಸದ ನೆನಪು ಎಡೆಬಿಡದೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ,
ನನ್ನದು ಪ್ರೀತಿಯ ಕನವರಿಕೆಯೊ?
ಇಲ್ಲಾ ಕೇವಲ ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳ ಹಳಹಳಿಕೆಯೊ?
ಎನ್ನುವ ದ್ವಂದ್ವ ಪದೆಪದೆ ಮನದೊಳಗೆ ಕದನ ಕಾದುತ್ತವೆ/
ಗಾಳಿ ಉಸುರಿದ ಗುಟ್ಟನ್ನಾಲಿಸಿದ ಮೊಗ್ಗುಗಳೆಲ್ಲ
ಕೆಂಪುಕೆಂಪಾದ ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿ....
ನಾಚಿ ನೆಲ ಮುಟ್ಟುತ್ತಿದೆ,
ಚಳಿಗೆ ಅಲುಗುವ ಪ್ರತಿಯೆಲೆಯ ಎದೆಯೊಳಗೂ
ಹೂಗಳೆಡೆಗಿನ ಒಲವಿನದೆ ನಸುಕಂಪನ...
ಸುಮಗಳ ಮೋಹಕ ಪಕಳೆಗಳ ಮೇಲೆಯೆ ಇದೆ ಎಲೆಗಳೆಲ್ಲದರ ತುಂಟ ಗಮನ!//



ಮೌನದ ತುಟಿಯ ಮೇಲರಳಿದ ನಸುನಗೆಯ ಕಂಡು
ಸಂಕಟದ ಅಧರದ ಮೇಲೆ ಮಾಸುವ ಮುನ್ನ ಉಳಿದ....
ಕಿರುನಗೆಯ ಕೊನೆಹನಿಯ ಕಂಡು ನನಗನ್ನಿಸಿದ್ದಿಷ್ಟು
ಮನಸು ನಿನ್ನನಿಂದೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ!,
ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುವ ನೆನಪುಗಳ ಪ್ರತಿಹನಿಯಲ್ಲೂ
ನಿನ್ನ ಅಂದಿನ ಒಲವ ತಂಪಿದೆ...
ಬೇಸರದ ಬಾಳಲೂ ನೋಡು
ನೀನಿತ್ತ ಸಂತಸದ ಚಿರ ಕಂಪಿದೆ/
ಇಲ್ಲೊಂದು ಚೂರು ಚಂದ್ರ ಮಿನುಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ನೀನಿರುವಲ್ಲೂ ಅವನ ಇನ್ನೊಂದು ಚೂರು ಮಿನುಗುತ್ತಿರಬಹುದು...
ಕನಸೂ ಕೂಡ ಇಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಉಳಿದುಹೋಗಿದೆ,
ಇನ್ನರ್ಧ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಉಳಿದಿರಬಹುದು ಅನ್ನುವ ಸಂಶಯ ನನ್ನದು...!//



ನನಗೊಂದಿಷ್ಟೂ ಗುಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡದೆ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನಿಂದ ಸರಿದು ದೂರಾದ ನಿನ್ನದು....
ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ವಂಚನೆಯೊ?
ಇಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಬಗೆಗಿನ ಈ ಆಲೋಚನೆ ನನ್ನದೆ ಆತ್ಮವಂಚನೆಯೊ/,
ನನಗಿನ್ನೂ ಗೊಂದಲ ಬಗೆ ಹರಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ!/
ಎಲ್ಲಿಂದಲೂ ಬೀಸುವ ತಣ್ಣನೆ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ
ಅಷ್ಟೆ ತಣ್ಣಗೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳೂ ತೇಲಿಬಂದಿವೆ....
ಕನಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ನಾನು ಮಾಡ ಬಯಸುವ ಗುರುತರ ಆಪರಾಧ
ನಿನ್ನ ಒಲವನ್ನ ನಿನ್ನನುಮತಿಗೂ ಕಾಯದೆ ಕೊಳ್ಳೆಹೊಡೆಯೋದು,
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಚಾದರವನ್ನೆ
ಎದೆ ನಡುಗಿಸುವ ಚಳಿಗೆ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹೊದೆಯೋದು//

ಮನದ ಮಾಡಿನಿಂದ ಸುರಿದ ಪ್ರತಿ ಹನಿಯ ಹಿಂದೆ.....

ಬರಗೆಟ್ಟ ಬಾಳಿನ ಬಯಲಲ್ಲಿ ನೆನಪಿನ ಬುಗ್ಗೆಯುಕ್ಕಿ
ಬಾಯಾರಿ ದಣಿದ ಭಾವಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತಣಿಸಿ ಸಂತೈಸಿದವು.....
ನೋವಿನ ಮರುಕಳಿಕೆಗೆ ನೆನಪೆ ಹೇತುವೆ?,
ಅಲ್ಲಿಂದ ಮತ್ತೆ ನಲಿವಿನೆಡೆಗೆ ಸಾಗೋಕೆ ಅವೆ ನೆನಪುಗಳೆ ತಾನೆ ತೂಗುಸೇತುವೆ/
ನೆಲಕೆ ಮುತ್ತನಿತ್ತ ಮೊದಲ ರವಿಕಿರಣದ ಜೊತೆಗೆ
ಒಂದೊಂದಾಗಿ ನೆಲವ ಚುಂಬಿಸುವ ಪಾರಿಜಾತದ ಹೂಗಳ...
ಕಣ್ಗಳಲ್ಲಿರುವ ಕಾತರ ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲೂ ಮತ್ಸರ ಮೂಡಿಸಿ,
ನನ್ನನೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳೆಡೆ ಮತ್ತೆ ಬಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿವೆ//


ಕಾಲದ ಬಂಡಿಯನ್ನೇರಿ ಓಡುವ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣದ ಹಿಂದೆಯೂ
ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಕಾತರದ ಮೂಟೆಹೊತ್ತು ನಾನೂ ಬರಿಗಾಲಲ್ಲಿ....
ಓಡುತ್ತಲೇ ಗುರಿಕಾಣದೆ ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ,
ಹಳೆಯ ಪುಟಗಳನ್ನ ತಿರುವಿ ಹಾಕುವ ಕೈಗಳನ್ನ
ನಡುಗಿಸುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಪಂಕ್ತಿಗಳೆಲ್ಲ....
ಕಣ್ಣ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಮಡುಗಟ್ಟಿದ ಹನಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಸಿ ಹೋಗಿ
ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ನಲಿವನ್ನು ಮರೆಯಾಗಿಸಿದೆ/
ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಗಳೊಂದಿಗೂ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿದ್ದ
ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯದ ಸವಿ...ಅವನ್ನೆಲ್ಲ ಚಿರಸ್ಮರಣೀಯವಾಗಿಸಿದೆ....
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ನೋವು ನನ್ನೆದೆಯ ಸಂತಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ,
ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವಾಗಿ ದೋಚಿಸಿದೆ//



ಹಿಂಗಾರಿನ ಹನಿಯ ಕಂಪಿಗೆ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ
ಕಾಯುವಂತೆ ಬಾನಂಚಿನತಾರೆ.....
ಮುಂಗಾರಿನ ಹಿತವಾದ ನೆನಪಲ್ಲಿ ಸುರಿಯುವಂತೆ
ಭೂಮಿಯೆದೆಯೊಳಗೆ ಒಲವಧಾರೆ,
ನನ್ನೊಳಗೂ ನೋವಿನಲೆ ಎಬ್ಬಿಸುತಿದೆ ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಕಂಪನ/
ಸಂಕಟವನ್ನಷ್ಟೆ ಅದು ಆಗಾಗ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ
ಅದೊಂತರಾ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ತೇಯ್ದಾಗಲೆಲ್ಲ....
ಪರಿಮಳವನ್ನಷ್ಟೆ ಹೊಮ್ಮಿಸುವ ಸಿರಿಚಂದನ//



ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ಕಾಡುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಿಂದ
ಪೀಡಿತವಾದ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ.....
ಎಂದೆಂದೂ ಗುಣಪಡಿಸಲಾಗದ ಪ್ರೇಮರೋಗ,
ನಿನ್ನಷ್ಟೆ ಸುಂದರವಾಗಿ ಎದೆಯೊಳಗೆ ಹುಟ್ಟಿ
ನನ್ನ ಒಂಟಿತನವನ್ನು ಮೋಹಕಗೊಳಿಸುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪು....
ಕೇವಲ ನಿನಗಾಗಿಯಷ್ಟೆ ಮನಸೊಳಗೆ ಹುಟ್ಟುವ ಮನಮೋಹಕ ರಾಗ/
ನೋವಿನ ಅಲೆಗಳ ಮೇಲೆ
ನಿಂತ ನೆನಪಿನ ಹಾಯಿದೋಣಿಗೆ...
ನಿನ್ನ ಒಪ್ಪಿಗೆಯ ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಸಿಗದೆ ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿಹೋಗಿದೆ//


ನೀ ಬಯಸಿದಂತೆ ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರಾಗಿ
ನಿನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಅನಾಮಿಕನಾಗಿ....
ಹೀಗೆಯೆ ನೋವಿನ ಬಳ್ಳಿಯ ಮನಸಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ
ಎದೆಯ ಒಳಗೊಳಗೆ ಉಕ್ಕುವ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಚಿಗುರ ಭಾವಗಳ ಬತ್ತಿಸಿ ಕೊಲ್ಲುತ್ತೇನೆ,
ಮನದ ಮಾಡಿನಿಂದ ಸುರಿದ ಪ್ರತಿ ಹನಿಯ ಹಿಂದೆ
ನಿನ್ನದೆ ನೆನಪಿನ ಸುನಾದ ಆವರಿಸಿದೆ......
ನೋವಿನ ಅನೂಹ್ಯ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲೂ
ಅದೆ ನನ್ನ ಸಾಂತ್ವಾನಗೊಳಿಸಿ ನೇವರಿಸಿದೆ/
ಮನದ ಪರಿಧಿಯಾಚೆ ಬಿದ್ದ ಪ್ರತಿಹನಿಯು
ಅಲ್ಲೆ ಮಡುಗಟ್ಟಿ ನಿಂತು....
ನಿನ್ನ ಮೊಗವನ್ನೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸಿದೆ//

ನನ್ನೆದೆ ಗುನುಗುವ ಮೌನಗಾನ......

ನಾಭಿಯ ಆಳದಿಂದ ಏಳುವ ಮಧುರ
ನೋವಿನ ಚೀತ್ಕಾರ.....
ಮನಸು ಆಗಾಗ ಹೂಡುವ ಸಮಧುರ
ಹುನ್ನಾರ,
ನನ್ನೊಳಗೆ ನಿನ್ನ ಕಲರವ/
ಮನಸು ಹಾಡ ಬಯಿಸಿದ ಮೋಹಕರಾಗದಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಇನ್ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ...
ನನ್ನೆದೆ ಗುನುಗುವ ಮೌನಗಾನ
ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಇನ್ಯಾರಿಗೂ ಕೇಳೋಲ್ಲ,
ನನ್ನೆದೆಯ ಒಲವಿನ ನಾವೆ ನೀನದಲ್ಲದ
ಇನ್ನೊಂದು ಹೃದಯದ ದಡವನ್ನ ಎಂದೂ ಮುಟ್ಟೋದೆ ಇಲ್ಲ//


ನೋವಿನ ಎಳೆಗಳಿಂದ ನೇಯ್ದ
ನಲಿವಿನ ಚಾದರವ ಹೊದ್ದ ಮನಸು......
ಒಂಟಿತನಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿ ಹೋಗಿದ್ದರೂ
ಆಗಾಗ ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯದ ಕನಸಿನ ನಾವೆಯಲ್ಲೂ ತೇಲುತ್ತದೆ....
ಗಾಳಿಯನ್ನ ತೆರೆದ ತೋಳುಗಳಿಂದ
ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ......ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಚಪ್ಪರದ ಕೆಳಗೆ
ಕನಸಿನ ಹಾಸಿನ ಮೇಲೆ ನೆಟ್ಟಿರುಳಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ....
ಮನದೊಳಗೆ ಮೌನದ ಮರ್ಮರ/
ಮಾತಿಲ್ಲದೆ.... ತುಟಿ ಎರಡು ಮಾಡದೆ
ಮೌನವನ್ನಷ್ಟೆ ಹೊದ್ದುಕೊಂಡು ಚಳಿಯಲ್ಲಿ......
ನೆತ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಶಶಿಕಾಂತಿ ಚುಂಬಿತ ಬಾನಿನಡಿಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತಿದ್ದರೂ,
ಮನಸೊಳಗೆ ಅದೇನೂ
ನೆನಪುಗಳ ಕದಡುವ ಭಾವಗಳ ಕಲರವ//


ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿಯಾದ ಕನಸಲ್ಲೂ.....ನಿನ್ನ ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ
ಮೌನದ ದನಿಯಾದ ಮನಸಲ್ಲೂ.....ನಿನ್ನನೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ....
ಕರೆಯದೆಯೂ ನಾ ಬರುವ ದಾರಿ ನಿನ್ನ ಹೃದಯದೊಳಗೆ ಮಾತ್ರ,
ಅದೊಂತರಾ ಒಲವಿನ ಮಾನಸಸರೋವರ ಯಾತ್ರ
ಸಂಜೆಗಪ್ಪಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನಪನ್ನು ಉಕ್ಕಿಸುವ ದೀಪಗಳ ಸಾಲು ಬೆಳಕು...
ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೆ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವ ನೀರ ಪರದೆಯ ಮೇಲೂ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುತ್ತಿದೆ/
ನೀನೆಲ್ಲದೆ ಜೊತೆ ಅದೆಂತಾ ಹಬ್ಬ?
ನೀ ದೂರವಿರುವಾಗ ನನ್ನ ಪಾಲಿನ ಬೆಳಕಿನ ಹಬ್ಬವೂ ತಬ್ಬಿದೆ ಮಬ್ಬ...
ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಪಟಾಕಿಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರತೀಕ್ಷೆಯ ಕಿಡಿ ಸೋಕಿದೆ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ದೀಪದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿದೆ,ನಿನ್ನೊಲವ ಹಾವಳಿ ಬಾಳಲಿ ಮತ್ತೆ ಬೇಕಿದೆ//



ಹಗಲಿನ ಬೆಳಕಿಗಿಂತ ಆಪ್ತ
ಇರುಳಿನ ಮೋಹಕತೆಗೂ ಮೀರಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ....
ನನ್ನೊಳಗೆ ಹರಿವ ನದಿ ನೀನು ಸುಶುಪ್ತ
ಹೆಸರೇಕೆ ಬೇಕು ನಿನಗೆ ಇರಲದು ಹೀಗೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಗುಪ್ತ,
ಇಷ್ಟೆ ಸಾಕಲ್ಲ? ನಾನು ಕರಗಿ ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಆದೆನಲ್ಲ ಲುಪ್ತ/
ನಿನ್ನೊಲವಿನ ನಾವೆಯಲ್ಲಿ
ಗುರಿ ಮುಟ್ಟಲಾಗದ ನನ್ನ ಪಯಣ ಹೀಗೆ ನಿರಂತರ ಸಾಗುತಿರಲಿ..
.ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಷ್ಟೆ ಮುಟ್ಟುವ ನಾಳೆಗಳಲ್ಲಿ,
ನನ್ನ ಮನಸು ಹೀಗೆ ಮಾಗುತಿರಲಿ//

ನಿನ್ನ ಮೈಗಂಧದ ಪರಿಮಳವೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ....

ಮರಳಿ ಮರಳಿ ಮನಸೊಳಗೆ ಮರುಕಳಿಸುವ
ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಷಣಗಳ ಮರುಎಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ.....
ನನ್ನ ಸದ್ಯದ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ವ್ಯಸ್ತ ಅನವರತ,
ಋತುಗಾನಕೆ ಮರುಳಾದ ಇಳೆ ತನ್ನೊಳಗೊಳಗೆ
ಸಂತಸದಲಿ ಸುಖಿಸುವಂತೆ...
ನಾನೂನು ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲಿ
ಕೇವಲ ಖುಷಿಗಳನ್ನಷ್ಟೆ ಜಿನುಗಿಸುವ ಅಸಾಧ್ಯ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಿರತ/
ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮಗುವಿನಂತೆ ನನ್ನೊಳಗೆ
ಅಡಿಯಿಟ್ಟು ಬರುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು....
ಸಹಜವಾಗಿ ಎದೆಯೊಳಗೆ ಅಕ್ಕರೆ ಉಕ್ಕುವಂತಾಗಿಸುವಾಗ,
ನಾನಾದರೂ ಹೇಗೆ ಅವನ್ನು ದೂರ ತಳ್ಳಲಿ?//


ಮರುಭೂಮಿಯಲ್ಲೂ ಹಸಿರುಕ್ಕಿಸುವ ನೀರ ಹನಿಗಳ ಸಂತಸದಲ್ಲಿ
ನೆಲಕೂ ಸಮಪಾಲಿದೆ....
ನನ್ನೆದೆಯ ಬರಡಲ್ಲೂ ಕನಸ ಚಿಗುರಿಸುವ
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಮಂದಹಾಸದ ಹಂಗಲ್ಲೂ,
ನೋವಿನತ್ತ ನನ್ನ ಮನ ಕೊಂಚ ವಾಲಿದೆ!/
ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದ ಹಬೆಯಾಡುವ ಚಹಾದ ಬಟ್ಟಲು.....
ಬಾಯಿ ರುಚಿಗೊಂದಷ್ಟು ಹಲಸಿನ ಹಪ್ಪಳ,
ಜೊತೆಗೆ ಭರಪೂರ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು....
ಚುಮುಗುಡುವ ಛಳಿಯ ಮುಂಜಾವಿನಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗಾಗಲು
ಇನ್ನೇನು ತಾನೆ ಬೇಕು ಹೇಳು?//

ಹೊರಗೆ ಸಣ್ಣಗೆ ಸೋನೆಮಳೆ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲೆ ನಟ್ಟಿರುಳಿನಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಾಗಿದ್ದವನಿಗೆ....
ನೀನಿದ್ದ ಕನಸೆ ಒಡೆದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿಯ ನಿದ್ದೆ?
ಹೀಗಾಗಿಯೆ ಅಕಾಲದಲ್ಲಿ ನೋಡು ನಾನೆದ್ದೆ,
ಹೊರಗೆ ನೀರಿನ ದನಿ
ನನ್ನೊಳಗೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಪಸೆ.....
ಇರುಳು ಇನ್ನೇನು ಸಾಯುತ್ತದೆ,
ಆದರೆ ನನ್ನ ಕಾಡುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪು? ಅದರ ಖಾತ್ರಿಯಿಲ್ಲ/
ಕಳೆದ ದಿನಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ಕೇಳಿಸುವಂತಹ
ಧ್ವನಿ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಗಳಿದ್ದಿದ್ದರೆ....
ಸಂತಸದ ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಿಕೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ
ಪುನಃಪುನಃ ಹಾಕಿ ಆಲಿಸಿ ಸುಖಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ನಾನು,
ಸುಂದರ ಸಂಜೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ಮರುಕಳಿಸಿ ಬರಿಸಿ
ಇನ್ನಷ್ಟು ಮತ್ತನಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ...
ಉನ್ಮತ್ತನಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ//


ಸಂತಸದ ಸಾಂಗತ್ಯ ಸಿಗದಿದ್ದರೂ
ಸಂಕಟ ನಂಟು ನನಗೆ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ....
ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯ ಬಾಳು ನನಸಿನಲ್ಲಿ ನಸೀಬಿನಲ್ಲಿ ಇರದಿದ್ದರೂ
ಕನಸಿನಲ್ಲಾದರೂ ಅದು ನಸೀಬಿನಲ್ಲಿರಬೇಕಿತ್ತು!,
ಕಾಡುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಿಂದ ಪಾರಾಗುವ ಮಾರ್ಗವೊಂದಿದ್ದಿದ್ದರೆ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ನೆರಳಿನಿಂದ ಈಚೆಗೆ ಬರುವ ದಾರಿಯೊಂದಿದ್ದರೆ....
ನಾನು ಈ ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಸಂಕಟದಿಂದ ಕ್ಷಣವಾದರೂ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು
ಮತ್ತಲ್ಲಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಿದ್ದೆ!/
ಅರಿಯದ ಕನಸುಗಳ ಅರಸುತ್ತ ದೂರದೂರವಾದ
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಬಾಳಿನ ಪಥಗಳಲ್ಲೂ.....
ಮಾಯವಾದ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೂಕರೋಧನೆಯಷ್ಟೆ ಉಳಿದು ಹೋಗಿದೆ,
ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣ ಪ್ರತಿಫಲನದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಿಂಬ ಕಾಣುವ ತವಕ
ತಿರುಕನ ಕನಸೆಂದು ತಿಳಿದರೂ....
ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುವ ನಾನು ಅನುಗಾಲದ ಮರುಳ//


ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ನೆನನಪು ಖುಷಿ-ನೋವು
ಎರಡನ್ನೂ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಉಕ್ಕಿಸಿ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಮೌನದಲೆಗಳನ್ನು ಕಲಕುತ್ತಿವೆ....
ಸೋಲು ಎಂಬುದೆ ಇಲ್ಲ ನನ್ನ ಬಾಳಲ್ಲಿ
ಎಂಬ ಜಂಬವಿತ್ತು ನನಗೆ....
ನೀ ಬಂದು ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸೋಲಿಸುವ ತನಕ!,
ಮನಸೊಂದಿದ್ದಿರೋದು ಭಾಗ್ಯ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಅದೆಷ್ಟೊ ಬಾರಿ
ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ನೀ ಸಿಕ್ಕಾಗ....
ನೀನೀಗ ಕೈಜಾರಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ
ಈ ಮನಸನ್ನೋದು ಇದ್ದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಸೋಗಸಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತಲ್ಲ ಜೀವನ ಎಂದೆನಿಸುತ್ತಿದೆ!/
ಹೊರಗೆ ಹಬ್ಬಿದ ಪಾರಿಜಾತದ ತೆರೆ ಸೋಕಿ
ಮನೆತುಂಬುವ ಕಂಪಿನ ಗಾಳಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲ....
ನಿನ್ನ ಮೈಗಂಧದ ಪರಿಮಳವೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ,
ಸ್ಥಿಗ್ಧ ಪುತ್ಥಳಿಯಾಗಿ ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೆ
ಉಳಿದು ಹೋದ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳೆಲ್ಲ....
ನನ್ನೊಲವ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ತಂಪಾಗಿವೆ//

ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನೊಳಗೆ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವ ತನಕ ......

ಮಾತಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿದ ಮೌನದಲ್ಲೆ ಹುದುಗಿದ್ದ
ಭಾವಗಳೆಲ್ಲವೂ....
ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೃದುವಾಗಿ ಮನಸ ಮುತ್ತಿಕೊಂಡವು,
ಕನಸು ಕಣ್ಗಳಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯೊಡೆದು ಮನಸಲ್ಲಿ
ಅರಳುತ್ತಿರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ.....
ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಅಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮುದುಡಿ ಮರೆಯಾದವು ಸಿಗದೆ ನಿನ್ನೊಲವ ಒಪ್ಪಿಗೆ/
ಸಂತಸದಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾದ ಎಲ್ಲವೂ
ಸಂಕಟದಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯಾಗಬಾರದು ಅಂತೇನಿಲ್ಲ....
ಹೊರಗೆ ಕಾಣುವ ನಲಿವಿನ ಲೇಪದ ಹಿಂದೆ,
ನೋವಿನ ಮಾಸಲು ಕಲೆಯೂ ಇರಬಹುದು//


ಹೊರಗಡೆ ಸಣ್ಣಗೆ ಹನಿಯುವ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ
ತೋಯ್ದ ಪಾರಿಜಾತದ ಹೂಗಳನ್ನ ಕಿಟಕಿಯಾಚೆ ಕಾಣುವಾಗ...
ಅವು ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಹನಿಯಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯ ತೋಯುವ
ನನ್ನ ಕನಸುಗಳೇನೊ ಎಂದೆನಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಆರ್ದ್ರಗೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ,
ಹಳೆಯ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ತಿರುವಿ ಹಾಕುವಾಗ
ಹೊಮ್ಮುವ ಹಳೆ ನೆನಪುಕ್ಕಿಸುವ.....
ನವಿರು ಸುವಾಸನೆಯಂತೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನೀನು/
ಖಾಲಿ ಮನಸಿನಲ್ಲೂ ನುಲಿವ ಪೋಲಿಭಾವಗಳು
ಆಗಾಗ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಎದ್ದು.....
ಮತ್ತೆ ಮರೆಯಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ,
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಾಹೀನ ರಾತ್ರಿಗಳ ಸರಣಿಯಲ್ಲೆ
ಕಳೆದುಹೋಗಿದ್ದ ನನಗೆ ನೆನ್ನಿನಿರುಳು ಗಡದ್ದು ನಿದ್ದೆ....
ನಿನ್ನನೂ ಮೀರಿ ಆವರಿಸಿತ್ತು!
ಕ್ಷಮಿಸು,ನಾನೇನೂ ಇರುಳಿಡೀ ನಿನ್ನ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲೆ ಇರಬೇಕಂತಿದ್ದೆ...
ಆದರೆ ದಣಿದ ದೇಹ ಕೇಳಲೆ ಇಲ್ಲ ನೋಡು
ಹೀಗಾಗಿ ಇದು ನನ್ನ ತಪ್ಪಲ್ಲ?!//


ಸಾವಿರ ಅರ್ಥಗಳ ಸೂಸುವ ನಿನ್ನ ಒಂದು ಮೌನ
ನನ್ನ ಮನದಾಳದ ಮಾತಿನ ಬಾವಿಯನ್ನ ಪೂರ್ತಿ ಬತ್ತಿಸಿ.....
ನನ್ನನು ಶಾಶ್ವತ ಮೂಕನನ್ನಾಗಿಸಿದೆ,
ನಿನ್ನುಸಿರ ಕೊಳಲಲ್ಲಿ ಅವಿತ ಒಂದು ರಾಗವಾಗಿ.....
ನೀನುಸುರುವ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ
ಪದವೊಂದರಂತೆ ಸರಾಗವಾಗಿ
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಕಲೆತು ಲೀನವಾಗುವುದಷ್ಟೆ, ...
ನನ್ನ ಕಾತರದ ಕಂಗಳ ಅನುಗಾಲದ ಈಡೇರದ ಕನಸು/
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನೊಳಗೆ ಜೀವಂತವಾಗಿರುವ ತನಕ
ನಾನು ಬಾಳಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ನೋವಿನ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕದೆ....
ಅದರ ಆಸರೆಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಲೆ ಇರಿತ್ತೇನೆ,
ಕನಸು ಕಂಗಳಲ್ಲಿ,ಮನಸು ಉಸುರುವ ಪಿಸುಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ....
ನಿನ್ನನೆ ಆವಾಹಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ನಾನು
ನಿನ್ನಲ್ಲೆ ಲೀನವಾದರೂ ನನ್ನ ಅಡ್ಡಿಯೇನಿಲ್ಲ//

ನೀ ಹೋದ ಹಾದಿಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿಯೆ.......

ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ಗುಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ ಈಗ
ನಿನ್ನ ಹೊರತು ಇನ್ಯಾರು ಕಾಣಿಸದಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟ ಒಮ್ಮುಖ ಕುರುಡು,
ದೂರಾಗಿ ಬಾಳೋದು...ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಮರೆತ ಹಾಗೆ ನಟಿಸೋದು....
ಇವೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ
ಒಮ್ಮೆ ಮೊಳೆತ ಮಧುರ ಭಾವಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಗಲ್ಲಿಗೇರಿಸೋದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಅಸಾಧ್ಯ/
ನಿನ್ನ ನಿರಾಕರಣೆ....ನಿನ್ನ ಮೌನ....ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಆರೋಪಗಳು
ನಿರಂತರವಾಗಿ ನನ್ನ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿವೆ....
ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಹರಿದು ಹೋಗುವ ನೀರನ್ನ
ವ್ಯರ್ಥ ಅನ್ನೋದು ನ್ಯಾಯಾನ?
ಕಾಣಬಾರದೆ ಅದರ ಅವೇಗದಲ್ಲಿ,
ಅಡಗಿರುವ ಸಾಗರ ಸೇರುವ ಕಾತರವನ್ನ?//


ಎದೆಯಿಂದ ಹಾಗೆ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಕವನ
ಮೌನದೊಳಗೂ ಅವಿತ ಮಾತಿನ ಸಂಕಲನ...
ನಿನಗೆ ನಾನು ಅದು ಹೇಗೋ ನನಗರಿವಿಲ್ಲ,
ಆದರೆ ನನಗಂತೂ ಸದಾ ನಿನ್ನದೆ ಧ್ಯಾನ/
ನನ್ನಾಸೆಯ ರಂಗೋಲಿಯನ್ನು ನೀನು ತುಳಿದು ಅಳಸಿ ಹಾಕಿದರೂನೂ
ಅಲ್ಲೆ ಅಳಿಯದೆ ಉಳಿದ ಕೆಲವು ಚುಕ್ಕಿಗಳಲ್ಲಿ....
ನಿನ್ನ ವಾಪಸಾತಿನ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಡುಗಟ್ಟಿದೆ,
ಅಲ್ಲಿ ಸುಳಿದು-ಇಲ್ಲಿ ಸುಳಿದು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೊ ಅಲೆದು
ಕೊನೆಯದಾಗಿ ನನ್ನೆಲ್ಲ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ಬಂದು.....
ಆಸೆಗಣ್ಣನು ಅರಳಿಸಿಕೊಂಡು ನಿಲ್ಲೋದು
ನೀ ಹೋದ ಹಾದಿಯ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿಯೆ//


ನೆನ್ನಿನಿರುಳು ಮಳೆಯ ಜೋಗುಳಕ್ಕೆ
ತನ್ಮಯನಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಎದೆಯೊಳಗೂ......
ಎಡೆಬಿಡದೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದುದು ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳದ್ದೆ ಸುರಿಮಳೆ,
ಬಾಲ್ಯದುದ್ದಕ್ಕೂ ಮಾಡಿನಂಚಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿದ್ದ ತಗಡಿನ ಮೇಲೆ
ಏಕತಾನ ಮೂಡಿಸುತ್ತ ಇರುಳಿಡೀ ಕೊನೆಯಿಲ್ಲದೆ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ.....
ಮಳೆಯ ಹನಿಹನಿಯ ಏಕತಾನದಂತೆ
ನನ್ನೊಳಗೆ ನಿರಂತರ ಮೊರೆಯುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪು/
ಮನಸ್ಸೆಂದಿದ್ದರೂ ಮಗುವೆ
ಅದರ ಮುಖವರಳಿಸೋಕೆ ಮೊದಲು ಅರಳಬೇಕಿರುವುದು.....
ನಿನ್ನ ತುಟಿಯಯಂಚಲ್ಲೊಂದು ಮಾಸದ ನಗುವೆ,
ಮೌನಕ್ಕಿಂತ ಮನ ಮುಟ್ಟುವ ಮಾತಿನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ
ನಿಶಬ್ಧಕ್ಕಿಂತ ನಿಕಟವೆನಿಸುವ ಮಾತಿನ ತರಂಗಗಳಿಲ್ಲ....
ಕಣ್ಣು ಎಲ್ಲಾ ನಿಜವನ್ನೂ ನಗುವಿನ ಹಿಂದೆ ಮರೆಮಾಚಿ
ಹಾಗೆ ಅಡಗಿಸಿಡುವ ದುಃಖಕ್ಕೆ ಸರಿಸಮ ನೋವಿನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ//