ಹನಿಗಳು...

ಕೊಳಲಾಗಬಹುದಿತ್ತು ನಾನು ನಿನ್ನ ತುಟಿಯಾದರೂ ಆಗ ನನ್ನ ಸೋಕುತ್ತಿತ್ತು,
ವೀಣೆಯಾದರೂ ಆಗಬೇಕಿತ್ತು ಆಗಲಾದರೂ ನಿನ್ನ ಬೆರಳುಗಳು ನನ್ನ ಮೀಟುತ್ತಿತ್ತು/
ಮೃದಂಗವಾದರೂ ಸಾಕಿತ್ತು...
ಬಾರಿಸುವ ನೆಪದಲ್ಲಾದರೂ ನಿನ್ನ ಅಂಗೈ ಪದೆ ಪದೆ ನನ್ನ ತಾಕುತ್ತಿತ್ತು,
ಆದರೆ ನನ್ನ ದುರದೃಷ್ಟ ನೋಡು...
ಕೇವಲ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿದ್ದೇನೆ,
ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರಾಗಿರುವುದೆ ಆಗಿದೆ ನನ್ನ ಪಾಡು//


ಮನಸ ಕಪಾಟಿನ ತುಂಬ ನೆನಪಿನ ಹಳೆ ಕಾಗದದ ಕಂಪು ತುಂಬಿದ ಪುಸ್ತಕಗಳೆ ತುಂಬಿವೆ,
ಪ್ರತಿಯೊಂದರ ಪುಟಗಳಲ್ಲೂ ನಿನ್ನದೆ ಸ್ಪರ್ಶದ ಪುರಾವೆ ಬೆರಳ ಗುರುತುಗಳಿವೆ/
ಯಾವುದೊ ಹೊತ್ತಗೆಯೊಂದರ ನಡುಪುಟ ನಿನ್ನ ತುಟಿ ಮುದ್ರೆಯ ಹೊತ್ತಿದೆ,
ಅದರ ಮೇಲೆ ಕೈಯಾಡುವಾಗಲೆಲ್ಲ ನನಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ತುಂಬಿಬರುವ ಕಣ್ಣೀರಲೂ...
ನಿನ್ನದೆ ಸವಿನೆನಪ ಮತ್ತಿದೆ...ಕೆಳಗಿಳಿವ ಪ್ರತಿ ಹನಿಗಳಲೂ ನಿನ್ನ ವಿರಹದ ಮುತ್ತಿದೆ//

ಮತ್ತದೆ ಕಥೇನ!?

ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೆ ವೆಂಕಟೇಶ್ವರ ಟಾಕೀಸಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿರುತ್ತಿದ್ದ ಭೂತದ ಸಿನೆಮಾದ ಗುಂಗಿನಲ್ಲೆ :ಎಲ್ಲಿ ಬೇಗ ಉಂಡು ಮುಗಿಸಿದರೆ ಒಬ್ಬನೆ ಕೈ ತೊಳೆಯಲು ಹಿತ್ತಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗುತ್ತದಲ್ಲ! ಎಂದು ವಿನಾಕಾರಣ ಅನ್ನವನ್ನು ನುರಿಸುತ್ತ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಊಟದ ಅವಧಿಯನ್ನ ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.ಆದರೆ ದರಿದ್ರದ್ದು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಕೇವಲ ಕೂಗಳತೆಯ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಗುಡ್ಡದ ಮೇಲಿನ ವಿಶಾಲ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಅದಾಗಲೆ ಚಂಡೆ ಬಾರಿಸಿ ಭಾಗವತರು ಗಂಟಲು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆರಂಭಿಸಿಯಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. 'ಅಕ್ಕಿ ಮೇಲೆ ಆಸೆ...ನೆಂಟರ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ' ಎಂಬಂತಹ ಉಭಯ ಸಂಕಟದ ಸ್ಥಿತಿ.ಯಾವುದೆ ಮೇಳಗಳು ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿ ಆತ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಿದರೆ ಇಲ್ಲಿಯೆ ಎಂಬಂತೆ ಸ್ಥಳ ನಿಗದಿಯಾಗಿತ್ತು.ಯಕ್ಷಗಾನದ ಉಗ್ರಾಭಿಮಾನಿಯಾಗಿದ್ದ ನನ್ನಜ್ಜನ ಬಾಲವಾಗಿ 'ಆಟ' ನೋಡಲು ಹೋಗೋದು ನನಗೆ ಬಲು ಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು,ಹಾಗೆಯೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿರುತ್ತಿದ್ದ ಅಂಗಡಿಗಳಿಂದ ಚುರುಮುರಿ ಗೋಳಿಬಜೆ ಕೊಡಿಸುತ್ತಾರಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಮೇಲಾಕರ್ಷಣೆ ಬೇರೆ.ರಾತ್ರಿ ಒಂಬತ್ತೂವರೆ ಹತ್ತರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಭಾಗವತರ ಗಟ್ಟಿ ಕಂಠದಲ್ಲಿ "ಗಜವದನ ಬೇಡುವೆ"ಯಿಂದ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ದುಷ್ಟ ಸಂಹಾರವಾಗಿ ಮುಗಿಯುವಾಗ ಚುಮು ಚುಮು ಛಳಿಯ ಮುಂಜಾನೆ ಮೂಡಣದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿನ ಪಿಸರು ಜಾರಿಸುತ್ತಾ ಸೂರ್ಯ ಆಕಳಿಸುತ್ತಾ ಬರುವ ಹೊತ್ತಗಿರುತ್ತಿತ್ತು.ಇಡೀ ರಾತ್ರಿಯ ಪ್ರಸಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಸ್ಯ ಪಾತ್ರಗಳ ಅಭಿನಯದ ಹೊರತು ಇನ್ನೆಲ್ಲ ಪಾತ್ರಗಳ ನಟನೆಗೆ ನಿದ್ರೆಯ ಕಾಂಪ್ಲಿಮೆಂಟ್ ಕೊಡುತ್ತ,ರಕ್ಕಸ ಪಾತ್ರಗಳು ಬಂದಾಗ ಬೆಚ್ಚಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಿದ್ದ ಶಾಲಿನಲ್ಲೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮುದುಡುತ್ತ-ನಡುನಡುವೆ ಅಜ್ಜ ಕೊಡಿಸುವ ತಿಂಡಿಗಳಿಗೆ ಎಮ್ಮೆಯಂತೆ ಮೆಲುಕು ಹಾಕುತ್ತ ನಾನೂ ಯಕ್ಷಗಾನ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ!


ಪೆರ್ಡೂರು ಮೇಳ,ಧರ್ಮಸ್ಥಳ ಮೇಳ,ಸುರತ್ಕಲ್ ಮೇಳ,ಕಟೀಲು ಮೇಳ,ಮಂದಾರ್ತಿ ಮೇಳ ಹೀಗೆ ಶ್ರಾವಣದ ನಂತರ ಒಂದಾದರೊಂದರಂತೆ ಎಲ್ಲ ಮೇಳಗಳೂ ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಲಗ್ಗೆಯಿಡುತ್ತಿದ್ದವು.ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಯಕ್ಷಗಾನ ಮೇಳ ಬಂದಿರುವ ಬಾತ್ಮಿ ಮೊದಲು ತಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದುದು ನಮ್ಮಂತ ಕಿರಿಯರಿಗೆ.ತುಳು ಕನ್ನಡ ಎರಡೂ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಯಕ್ಷಗಾನಗಳಿಗೆ ಆಗೆಲ್ಲ ವಿಪರೀತ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿದ್ದರು.ನಮ್ಮದು ತಾಲೂಕು ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಹೋಲಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ಹಳ್ಳಿಗರಿಗಿಂತ ನಾವುಗಳು ಕೊಂಚ ಆಧುನಿಕರಾಗಿದ್ದೆವು,ಆ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮೊಳಗೊಳಗೆ ಕೊಂಚ ಧಿಮಾಕೂ ಇತ್ತೆನ್ನಿ,ಆದರೆ ಯಕ್ಷಗಾನದ ಕಲಾರಸಿಕತೆಯ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಯಾವುದೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇರಲೆ ಇಲ್ಲ.

ಸಂಜೆ ಬಯಲಿಗೆ ಆಡಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾಳೆ ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಯಕ್ಷಗಾನ ಮೇಳವೊಂದು ಬರುವ ಪುರಾವೆಗಳು ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದವು.ಸದಾ ಹುಡಿಧೂಳಿನಿಂದ ಆವೃತ್ತವಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದ ಮೈದಾನಕ್ಕೆಲ್ಲ ಒಂದು ಸುತ್ತು ನೀರು ಹೊಡೆದು ನಾಳೆ ಟರ್ಪಾಲ್ ಟೆಂಟು ಕಟ್ಟಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಮೈದಾನದ ಸುತ್ತಲೂ ಸರಳಿನಂತ ಗೂಟಗಳನ್ನ ಹೊಡೆಯಲು ಆರಂಭಿಸಿರುತ್ತಿದ್ದರು.

ನೀನಿಲ್ಲದ ಮೇಲೆ...

ಸಂತಸಗಳೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಸಂಗಡವೆ ಸಾಲಾಗಿ ಹೋದವಲ್ಲ,
ಒಂದೆ ಎಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮನಸುಗಳು..
ಹರಿದು ಹಂಚಿ ಪಾಲಾಗಿ ಹೋದವಲ್ಲ/
ಕನಸುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಸುಂದರವಾಗಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹೃದಯ ಕನ್ನಡಿ...
ಕನ್ನ ಬಿದ್ದ ಅಂಗಡಿಯಂತಾಗಿ ಒಡೆದು ನುಚ್ಚುನೂರಾದಂತೆ,
ನೀ ಹೋದ ಕ್ಷಣದಿಂದ ನಾನೆಷ್ಟು ಒಂಟಿ ಗೊತ್ತ?...
ಬದುಕಿದ್ದೀನಿ ನಿಜ ಬರಿ ಸತ್ತಂತೆ//

ಕಳೆದ ಆ ಕ್ಷಣಗಳು...

ಮನೆಯ ಮಾಡಿನ ಮೇಲೆ ಮಳೆಯ ಹನಿ ಸುರಿಯುತಿರುವಾಗ,
ಇತ್ತ ಮನದ ಗೂಡಿನ ಒಳಗೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ದನಿ ಮಾರ್ದನಿಸುತಿದೆ/
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಹಳೆಯ ಸವಿ ಕ್ಷಣಗಳ ಬಿಸುಪಿಗೆ...
ನಾನು ಕರಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೂ,
ನೀ ಜೊತೆಗಿಲ್ಲದ ಕೊರಗು ಪುನಃ ಕಾಡಿಸುತಿದೆ//


ಎಲ್ಲವ ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲರನೂ ಮರೆತು ಅಜ್ಞಾತನಂತೆ ಮರೆಯಾಗಿ....
ಅನಾಮಿಕತೆಯ ಗುಹೆಯಲ್ಲಿದ್ದು ಬಿಡುವ ಕಾಮನೆ,
ಮನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲೊ ಕಾಮನೆಯ ಬೀಜ ಬಿತ್ತುತ್ತಿದ್ದರೂ/
ಬಿಡದೆ ಬೆನ್ನಟ್ಟುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಿಂದ ಪಾರಾಗಿ ಹೋಗುವ ಮಾರ್ಗ ಮಾತ್ರ...
ಇನ್ನೂ ತೋಚದೆ,
ನಾ ಬಯಸುವ ಎಕಾಂತವಿನ್ನೂ ಮರೀಚಿಕೆಯಾಗಿಯೆ ಉಳಿದಿದೆ//

ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಲೀನವಾಗಬೇಕು...

ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ನನ್ನ ಅರೆ ಮರುಳ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಜನಕ್ಕೆ
ಈಗ ಪೂರ್ತಿ ನನ್ನ ತಲೆಕೆಟ್ಟಿರುವುದು ಖಾತ್ರಿ ಆದಂತಿದೆ/
ನನ್ನೆಡೆಗೆ ತಪ್ಪಿಯೂ ತಿರುಗಿ ನೋಡದ ನಿನ್ನ ಅಲಕ್ಷ್ಯವನ್ನೆ ಅಲಕ್ಷಿಸಿ....
ನಿನ್ನತ್ತಲೆ ಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆನಲ್ಲ ನನ್ನೆಲ್ಲ ಒಲವಿನ ಕಾಲುವೆ,
ಅವರೆಲ್ಲರ ಪುರಾತನ ಶಂಕೆ ವಿಶ್ವಾಸದಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಲು ಸಾಕಲ್ಲ ಇಷ್ಟು ಪುರಾವೆ?//


ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಚಿತೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಗಮನ ಮಾಡಿಯಾದರೂ ಸರಿ....
ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಸೇರಿ ಹೋಗಬೇಕು,
ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯಗಳ ಮೂರ್ತಿಗೆ ನನ್ನನೆ ಬಲಿ ಕೊಟ್ಟಾದರೂ ನಾ...
ನಿನ್ನಲೆ ಐಕ್ಯವಾಗಬೇಕು/
ನಿನ್ನೊಲವೆ ಪ್ರವಾಹ ತುಂಬಿ ಉಕ್ಕೆರಿದ ತುಂಗೆಯ ಸುಳಿಗೆ...
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮಡುವಲಿ ಅಂತರ್ಧಾನವಾಗಬೇಕು,
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ಜಲಪಾತದ ಮೇಲಿಂದ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಧುಮುಕಲೂ ನಾ ತಯಾರು...
ಹಾಗಾದರೂ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ನಿನ್ನೊಲವಿನಾಳದಲಿ ನಾ ಲೀನವಾಗಬೇಕು//

ನೀನು ನೀನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ....

ನೀನು ನೀನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ..
ಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ತೋಳೊಳಗಿಂದಲೆ ನಕ್ಕ ಮಗುವಿನ ಮಂದಹಾಸದಂತೆ,
ತುಂಬಿದ ಬಸ್ಸಲಿ ಬೆವರು ತೊಯ್ದ ಕಂಕುಳ ಕುಬುಸಗಳ ನಾತದ ನಡುವೆಯೂ ....
ಕಂಪ ಸೂಸುವ ಮಲ್ಲಿಗೆದಂಡೆಯ ಸುಹಾಸದಂತೆ/
ಇನ್ನು ಸಿಗಲಾರದೆಂದು ನಿರಾಶರಾದಾಗ ಅಪರಿಚಿತ ಊರಲಿ ....
ಫಕ್ಕನೆ ಸಿಕ್ಕು ಖುಷಿಯುಕ್ಕಿಸುವ ವಿಳಾಸದಂತೆ//

ನೀನು ನೀನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ...
ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದ ಅಕ್ಕಿಯ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕರೆಯನು ಕೊರೆದು ತುತ್ತಿಡುವ ತಾಯಿ ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ...
ಹನಿಬಿಡದೆ ಹಿಂಡಾಗಿದ್ದರೂ ಕರು ಬಂದಾಗ ಮೊಲೆಯುಣ್ಣಿಸಿ ನೋವಲೂ ನೆಮ್ಮದಿ ಕಾಣುವ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯ ದನದಂತೆ/
ಕಡಿದ ಕೊಡಲಿಗೂ ಪರಿಮಳವನ್ನೆ ದಾಟಿಸುವ ಶ್ರೀಗಂಧದಂತೆ,
ನಾಗರಕಟ್ಟೆಯ ಅರಳಿಯಿಂದಿಳಿದ ಬಿಳಲುಗಳು ನೆಲದೊಂದಿಗೆ ಬಿಗಿವ ಬಂಧದಂತೆ...
ಬಚ್ಚಲ ಇದ್ದಿಲ ಮಸಿಯಿಂದ ಮನೆಯ ಬಿಳಿ ನಾಯಿಮರಿಗೆ ನಾನಿಟ್ಟಿದ್ದ ದೃಷ್ಟಿಬೊಟ್ಟಿನ ಚಂದದಂತೆ//


ನೀನು ನೀನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ...
ಬಾಲ್ಯದಲಿ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ನಮ್ಮೂರ ಬಾನಲೂ ಬಂದು
ಬೆರಗು ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಲೋಹದ ಹಕ್ಕಿಯ ನಿಶ್ವಾಸದಂತೆ,
ಮರೆತರೂ ಮರೆತಂತಿರದ ಹಳೆಯ ಹಾಡೊಂದು ರೇಡಿಯೋದಲಿ
ಸುಳಿವಿರದೆ ಬಂದು ಮುದಗೊಳಿಸುವ ಚಿದ್ವಿಲಾಸದಂತೆ/
ಮುಂಜಾನೆ ಮನೆಯಂಗಳದ ತುಂಬಾ ಹೂವ ಹಾಸಿಗೆ ಹಾಸುತ್ತಿದ್ದ ಮರ ಪಾರಿಜಾತದಂತೆ,
ಬಿರುಬೇಸಗೆಗೆ ಬಳಲಿ ಬೆವೆತು ಬಾಯಾರಿದ ಭೂಮಿಗೆ ಮೊದಲ ಮಳೆಹನಿ...
ಜಾರಿಸೋ ಹೊಸ ಘಮದ ಸುಗಮದಂತೆ,
ಹರಿವ ತುಂಗೆಯಲಿ ಕಾಲಾಡ ಬಿಟ್ಟು ದಂಡೆಯ ಮರಳಲಿ...
ತಾರೆಗಳೆ ತುಂಬಿರುವ ಬಾನನೆ ನೋಡುತ ಕಳೆದ ಇರುಳ ಮೌನದಲ
ಕಿರುಕ್ಷಣದ ಮರು ಭಾಸದಂತೆ//

ನೀನು ನೀನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ/
ನನಗೆಲ್ಲವೂ ಆಗಿರುವ
ನೀನಿಲ್ಲದೆ
ನಾನು ನಾನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ//

ವಿನಂತಿ...

ಸುತ್ತ ಸುಳಿವ ಗಾಳಿಗೊಂದು ವಿನಂತಿ,
ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ನಿನ್ನ ಬೆವರ ಪರಿಮಳವನ್ನ ಮತ್ತೆ ಹೊತ್ತು ತರಲಿ/
ಹೊತ್ತು ಕಳೆವ ಬವಣೆ ಹೊತ್ಹೊತ್ತಿಗೂ ವಿಪರೀತ ಹೆಚ್ಚುತಿದೆ,
ಕಡೆಪಕ್ಷ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಸುಗಂಧವನ್ನಾದರೂ ಅದು ಬಿತ್ತಲು ಬರಲಿ//

ನಿನ್ನ ನಡು ಬಳಸಿ ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ ಅನಿಸಿ
ಕೊಟ್ಟೆನೋ...ಇಲ್ಲ ಪಡೆದೆನೋ ಎಂಬ ಮಧುರ ಗೊಂದಲ ಆಗಾಗ ಹುಟ್ಟಿಸುವ
ಕಾಲವೆ ಮತ್ತೆ ನೀ ಮರಳಿ ಬಾ/
ಕಡು ಕತ್ತಲ ರಾತ್ರಿಯಲಿ...ಬರಿ ಬೆತ್ತಲ ಹಣಿಗೆಯಲಿ
ಕಳೆದು ಹೋಗುತಿದ್ದ ಸವಿಯ ನೆನಪನೆಲ್ಲ,
ದಯಮಾಡಿ ಮರಳಿ ಮತ್ತೆ ಹೊತ್ತು ಬಾ...
ಅದೆ ರೋಮಾಂಚನವ ಹೊರಳಿ ಮರೆಯದೆ ಬಿತ್ತು ಬಾ//

ಹನಿ ಮಳೆ...

ತುಂಬಾ ದೂರ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ನಡೆದಿದ್ದೆವು,
ಆದರೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನೀನಿರಲಿಲ್ಲ/
ಬೆರಳಿಗೆ ಬೆರಳು ಹಣೆದು ಬಿಸಿಯುಸಿರು ತಾಕುವಷ್ಟು ಅಂಟಿಕೊಂಡೇ ಅಲೆದಿದ್ದೆವು,
ಖುಷಿ ಅರಳಿದಾಗ ಕಾತರಿಸಿ ಕರೆದರೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನೀನಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ//

ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನದೆ ಗುಂಗಲಿ ಕರಗಿ ಉನ್ಮತ್ತನಂತೆ ಖಾಲಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದೆ,
ಮಳೆಹನಿಗೆ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕೊಡೆ ಚಪ್ಪರ ಹಾಕಿತ್ತು...
ಸನಿ ಸನಿಹ ಸರಿದು ನಡೆದರೂ ಅರೆ ನೆನೆವಾಗಿನ ಮತ್ತು
ಹುಟ್ಟಿಸಲು ನನ್ನ ಸನಿಹ ನೀನಿರಲಿಲ್ಲ/
ಅಡ್ಡ ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳಿಗೆ ನೀ ನೆನೆಯದಂತೆ ಕೊಡೆ ಆವರಿಸುವ ನೆಪದಲ್ಲಿ...
ನಿನ್ನ ತುಸು ಬಲವಾಗಿಯೇ ತಬ್ಬಿ ಕದ್ದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟಿದ್ದೆನಲ್ಲ,
ಅದು ಬಾರಿಯ ನೆನಪೀಗ...
ಹಿಂದಿರುಗಿ ನನ್ನ ಮುತ್ತಿಗೆ ಮರು ಮುತ್ತು ಕೊಡಲು ಇಂದು ನೀನಿಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ//

ಅಪೇಕ್ಷೆ....

ಇಳಿದ ಹನಿಗಳು ಕಣ್ಣ ಹಿಡಿತದಲಿಲ್ಲ,
ಎದೆ ಬಿರಿವ ಭಾವಗಳು ನನ್ನ ಮನ ಮಿಡಿತದಲಿಲ್ಲ/
ಸತ್ತ ಸಂತಸದ ಕೂಸನ್ನು ಮಣ್ಣುಗಾಣಿಸಲಾಗದೆ ಮನಸು,
ಮತ್ತೆ ಮರಳಿ ನಿನ್ನ ಹಾದಿಯನೆ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತಿದೆ//


ಇಳಿಗತ್ತಲ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ನಾ ಸುರಿಸಿದ ಕಣ್ಣೀರನು,
ಒರೆಸಲಾದರೂ ನೀ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಿರಬೇಕಿತ್ತು...
ನಡು ಇರುಳಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾದ ಕೆಟ್ಟ ಕನಸ ಕಂಡು ಬೆಚ್ಚಿದ...
ನನ್ನ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ಸಂತೈಸಲು,
ನಿನ್ನ ಬೆಚ್ಚನೆ ಎದೆಯಾಸರೆ ನನಗೆ ಬೇಕಿತ್ತು/
ಆದರೆ ನಿನಗಿಲ್ಲದ ಅಕ್ಕರೆಯ ಬಗ್ಗೆ...
ನನಗೇಕೆ ಅತಿ ನಿರೀಕ್ಷೆ?,
ನಿನ್ನಲರಳದ ಭಾವದ ಬೀಜ...
ನನ್ನೊಳಗೇಕೆ ಮೊಳಕೆ ಒಡೆಸುತಿದೆ ಹುಸಿ ಅಪೇಕ್ಷೆ//

ನೀನಿಲ್ಲ...

ಊರೆಲ್ಲ ಹಬ್ಬದ ಗದ್ದಲ,
ನನ್ನೊಳಗೆ ನೀ ಮರಳಿ ಬಾರದ ನಿರಾಶ ಮೌನ/
ಮಾತೆಲ್ಲ ಮಡುಗಟ್ಟಿ ನಿಂತ ಕ್ಷಣ,
ಕದಡದ ಹೊರಗಣ ಕತ್ತಲನ್ನೂ ಅಣಗಿಸುತಿದೆ...
ಲಯ ಮರೆತು ಹೋದ ಭಗ್ನಮನದ ಒಡಕುಗಾನ//

ಹರಿದ ಮನದ ಮುಂದೆ...ಮೈ ಮೇಲಿರುವ ಹರಕು ಬಟ್ಟೆಯದೇನು ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆ?.
ಮನವೆ ಮುರಿದಿರುವಾಗ....ಹರಕು ಮುರುಕು ಮನೆಯದೇನು ಸುಳ್ಳು ತೋರಿಕೆ?/
ಒಳಗಡೆಯ ಗಾಯ ಮಾಯಲಾಗದೆ ಕೊಳೆಯುತಿರುವಾಗ...
ಹೊರಗಡೆ ಮುಚ್ಚಿ ಮರೆಯಾಗಿಸುವ ಆಷಾಡಭೂತಿ ನಾನಲ್ಲ,
ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ಸಾಧಿಸುವುದಾದರೂ ಎನುಳಿದಿದೆ ಈಗ...
ನೀನೆ ನನ್ನ ಜೋತೆಯಲಿಲ್ಲ//

ನೆನಪು ಜೋಪಾನ...

ನೆನಪುಗಳ ಹಳೆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಿಂದ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ನಗಗಳಲ್ಲನ್ನ ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳೋಣ,
ನಿನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಹಿಡಿಸೀತು...
ನಾನೇ ಬೊಗಸೆ ತುಂಬ ತೆಗೆದು ಸುರಿಯುತೀನಿ ತಾಳು/
ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳ ರತ್ನಮಾಲೆ ಜೋಪಾನ,
ಅದರ ಪ್ರತಿ ಮಣಿಗಳಲ್ಲೂ ನೀನಿದ್ದೀಯ...
ಅದರ ಹೊಳಪಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ನಿನ್ನ ನಗೆಯಲ್ಲೆ ನಿಂತಿದೆ ನನ್ನ ಇಡೀ ಬಾಳು//

ಏನೊಂದೂ ನುಡಿಯಬೇಡ ಪ್ರತಿ ಮಾತಿಗೂ ಕಟ್ಟಬೇಕಿದೆ,
ವಿರಹ ಸಂಕಟದ ಸುಂಕ...
ಮೌನವೆ ಹಿತವಾಗಿರುವಾಗ ಬರಿ ಒಣ ಮಾತಿನ ಹಂಗೇಕೆ?/
ಕಾಲ ಬಲು ಕ್ರೂರಿ...ಅದೆಷ್ಟೆ ಬೇಡಿದರೂ ಸಹ ತುಸು ಕೂಡ ನಿಲ್ಲೋಲ್ಲ,
ಸುಮ್ಮನೆ ಪಡುವುದೇತಕೆ ಆತಂಕ....
ಇರುವಷ್ಟು ಕಾಲ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯೆ ಇಷ್ಟು ನೆಮ್ಮದಿತರುವಾಗ ಇನ್ಯಾವುದೆ ಸುಖದ ಗುಂಗೇಕೆ?//

ಇನ್ನೇನು ಉಳಿದಿದೆ ಹೇಳು?

ರಹದಾರಿ ಮುಗಿದ ಲಡಾಸು ಲೂನಾದಲ್ಲಿ,
ಒಲವಿನ ಹೆದ್ದಾರಿ ಮೇಲೆ ಸಾಗುವ ತಿರುಕನ ಕನಸು ಕಂಡ ನನ್ನ ಕಂಗಳದ್ದೆ ತಪ್ಪು/
ನವಿರಾದ ಆ ರಸ್ತೆಯ ಅಂದ ಚಂದಕ್ಕಷ್ಟೆ ಮರುಳಾದೆ ನೀನು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ,
ಪಕ್ಕದಲ್ಲೆ ಮನಕ್ಕೆ ಕನ್ನ ಹಾಕುವಂತೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಳೆವ ಕಾರುಗಳೂ ನಿನಗೆ ಮೋಡಿ ಮಾಡಿದ್ದು ಅರಿವಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ...
ತಡವಾಗಿತ್ತು....ಒಲವು ಸೋರಿಹೋದ ನನ್ನೆದೆ ಬಡವಾಗಿತ್ತು//

ಮೌನ ಮರ್ಮರ...

ಅದೇಕೊ ಹೇಳಲು ಅಂಜಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು,
ಹೇಳೋಕೆ ಇದ್ದದು ಮೂರೆ ಪದ,ಒಂದೆ ಮಾತು/
ಹರಿದ ಬಾಳ ಅಂಗಿಗೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯ ಹೊಲಿಗೆ ಹಾಕಬಹುದಿತ್ತು...
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮನಸು ಹರಿಯದಂತೆ ಜತನ ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತು,
ಆದರೂ ನನ್ನ ತುಟಿ ಎರಡಾಗಲಿಲ್ಲ,
ಹೇಳೋಕೆ ಇದ್ದದು ಮೂರೆ ಪದ,ಒಂದೆ ಮಾತು//

ಬರಿ ಮಾತಲ್ಲ...

ನೆನ್ನೆಗಳೆಲ್ಲ ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದವೋ ಗೊತ್ತೆ ಆಗದ ಹಾಗೆ,
ಅದೆಲ್ಲಿ ಕಾಣೆಯಾದವು?...
ನಾವು ಜೊತೆಗೆ ಕಳೆದ ಆರ್ದ್ರ ಕ್ಷಣಗಳು,
ಎಲೆ ಮೇಲಿದ್ದ ಹನಿ ಜಾರಿ ಹೋದ ಹಾಗೆ/
ನೀ ಜೊತೆಗಿದ್ದರೆ ಸುತ್ತಲು ಸುಳಿವ ಗಾಳಿಯಲ್ಲೂ
ಹೊಸ ಭಾವ ಆವರಿಸಿದಂತೆ,
ನೀನೊಂದು ನವಿರು ಅನುಭವ...
ನಿನ್ನಿಂದಲೆ ಹುಟ್ಟುವುದು ನನ್ನ ಹಗಲು,
ಇರುಳಲೂ ಅರಳಿಸುವೆ ನೀನು ಕನಸ ಸಂತೆ//

ಭಾವದ ಒಡ್ದು ತುಂಬಿದೆ..

ನನ್ನ ಮರೆವಿನ ಕಡತ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿಸಿರುವ,
ಪೊಳ್ಳು ಸಮಾಧಾನ ನನ್ನದೆಂದು/
ಖಾತರಿ ಮಾಡಿದವು...ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಮನವ ಕಲಕಿ,
ಭಾವಗಳೊಂದಿಗೆ ಅರಿವೆ ಇಲ್ಲದೆ ಕಂಬನಿ ತುಂಬಿಬಂದು//

ಅಲ್ಪ ತೃಪ್ತ ನಾನು...

ನೀ ಹೇಳದ ಮಾತುಗಳಿಗೆಲ್ಲ ನಾನು ಕಿವಿಯಾದೆ,
ನಿನ್ನೆದೆ ಗುನುಗಿರಬಹುದಾದ ಸಾಲುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕದ್ದು ಕವಿಯಾದೆ/
ನೀನೂ ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಾದರೂ ನೆನಪಿಸಿ ಕೊಂಡಿರಬಹುದಾದ ಸುಳಿಗಾಳಿ ನಾನು,
ನಿದ್ದೆ ಅಪ್ಪಿದ ರಾತ್ರಿಗಳಲಿ ಕಾಡುವ ಕನಸ ಕನವರಿಕೆಯೂ ಆದೇನು//


ನಿನಗೇನೂ ಜಗತ್ತು ವಿಶಾಲವಾಗಿದೆ,
ನಾನೂ ನಿನ್ನನೆ ನನ್ನ ಮೂರು ಲೋಕವೆಂದೆ/
ನಿನ್ನದೊ ಕಡೆಯತನಕ ಅತ್ಯಾಪ್ತರ ಹಿಂಡಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗುವ ತವಕ,
ನನಗೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪ ಜೊತೆಯೊಂದೆ ಸಾಕೆನಿಸಿದೆ ಕಟ್ಟಕಡೆಯ ಉಸಿರಿರುವತನಕ//